درد بشر از وارونه نشان دادن واقعیتها است
با مطالعه کتابهای «باز گشت به ناکجاآباد»(1) و «دوقلوهای ترک»(2) به این میاندیشیدم که وظیفه ما در ادبیات چیست؟ این وظیفه را به عنوان یک فعال حوزه کودکان برای ادبیات کودکان پیگیر خواهم بود؛ اگر چه تعریف این وظایف برای حوزه ادبیات بزرگسالان نیز صادق میباشد منتها با کمی تفاوت.
وقتی «دوقلویهای ترک» را میخواندم و خود را جای شخصیتهای این داستان میگذاشتم و با حال و هوای کودکی خود مقایسه میکردم ( زیرا که من نیز فرزند روستایم) با خود میاندیشیدم اعمال و رفتار این کودکان با دنیای واقعیای که کودکان روستا با آن سر و کار دارند زمین تا آسمان فرق میکند.

اوزون کوچه